Rond haar 20e volgde zij een opleiding tot tekenlerares.
Zij wilde tekenen en tekenlerares worden, maar dit was niet de weg die zij ging.
Ruim 30 jaar later, pakte zij het tekenen en schilderen weer op.
Zij ging naar een schildergroep en kreeg daar deskundige begeleiding. Het begon met het schilderen van kippen, of liever gezegd waren het hanen, waarmee zij begon.
Routine ontbrak volledig en zij had veel te leren over techniek, over het omgaan met materialen en nog veel meer.
Het schilderen gaf haar veel voldoening en zij ging er vaak en veel mee bezig.
Voor haar is belangrijk om emotie uit te drukken in haar schilderijen. Vrolijkheid en rust staan meestal op de voorgrond.
Een schilderij moet voor haar boeien, maar ook niet te nadrukkelijk in zijn omgeving aanwezig zijn.
Boeiend betekent voor haar dat er veel details in verwerkt zijn die de moeite waard zijn om te bekijken.
Een schilderij waarin je een beetje kan wegdromen. Zoals ook in het gewone leven, zijn het de bijzondere details die het leven kleuren.
Dat heeft zij in haar schilderijen met haar kleurkeuze ook proberen te bereiken.
Haar schilderijen zijn uit de kunststroming die bekend staat als realisme, of nieuw realisme.
De materialen die gebruikt worden zijn acryl, olieverf, gesso, papier, draad e.d. Soms worden ze in combinatie gebruikt.
De onderwerpen van de schilderijen komen uit haar directe omgeving of van Curaçao, waar haar man en zij vaak komen.
Kort samengevat betreffen de onderwerpen: dieren, Curaçao, portretten en vergezichten.